خاکستر آتشفشانی چیست ؟
خاکستر آتشفشانی شامل قطعاتی از شیشه های آتشفشانی ، پوکه معدنی و سنگ پودر شده با قطر حدود 0.079 اینچ است که در حین فوران آتشفشان شکل گرفته است. اصطلاح خاکستر آتشفشانی غالباً برای اشاره به Tephra (همه محصولات فوران آتشفشانی شامل همه ذرات بزرگتر از 0.079 اینچ قطر) استفاده می شود. آنها در طول انفجار انفجار هنگامی که گاز محلول منبسط شده و به جو خارج می شود ایجاد می شوند. این نیرو ماگما را خرد کرده و آن را به هوا هل می دهد و در آنجا جامد شده و به سنگ های آتشفشانی و قطعات شیشه ای تبدیل می شود.
خاکستر آتشفشانی چگونه تشکیل می شود؟
فوران آتشفشانی انفجاری زمانی رخ می دهد که ماگما با بالا آمدن شل می شود و به ترکیبات فرار محلول (اغلب دی اکسید کربن و آب) اجازه می دهد تا به حباب های گاز تبدیل شوند. همانطور که حباب های گاز بیشتری تحت فرآیند هسته بندی قرار می گیرند ، شکلی ایجاد می شود که چگالی ماگما را کاهش داده و آن را به جو مجبور می کند. تکه تکه شدن زمانی اتفاق می افتد که حبابها حدود 80 درصد ماگمای آتشفشانی را اشغال می کنند. در حین اتمی شدن ، حباب های گاز به شدت منبسط می شوند و مخلوط جدا شده را به قطعات ریز تبدیل می کنند که در هوا رها می شوند و در آنجا جامد شده و خاکستر آتشفشانی را تشکیل می دهند.
خاکستر آتشفشانی همچنین می تواند توسط جریانهای شدید آتشفشانی تولید شود
که هنگام فروپاشی گنبد گدازه ایجاد می شود. فرسایش ذرات زمانی رخ می دهد که آنها در این جریانها با یکدیگر تعامل داشته باشند و این منجر به تشکیل برخی ذرات خاکستر آتشفشانی با دانه های ریز می شود. آنها همچنین می توانند در حین کسر ثانویه پوکه به دلیل حفظ حرارت در این جریانها تشکیل شوند.
خاکستر آتشفشانی نیز می تواند در حین فرآیند فوران آتشفشان تشکیل شود. در طی این فرایند ، تکه تکه شدن زمانی اتفاق می افتد که ماگما با یخ یا آب مخلوط می شود. با ادغام آنها ، یک فیلم بخار عایق تشکیل می شود و خرابی این فیلم منجر به اتصال مستقیم بین ماگمای گرم و آب سرد می شود. افزایش انتقال حرارت باعث انبساط آب و تجزیه ماگما به ذرات ریز می شود که از طریق دریچه آتشفشانی آزاد می شوند. فرآیند اتمی شدن سطح تماس بین آب و ماگما را افزایش می دهد و یک مکانیسم بازخورد ایجاد می کند که ذرات خاکستر ظریف تری تولید می کند.
خاکستر آتشفشانی چه ویژگی های فیزیکی دارد؟
خاکستر آتشفشانی تشکیل شده در طول فوران آتشفشانی شامل بخشهای مختلف ذرات لیتیوم (غیر مغناطیسی) ، کریستالی یا شیشه ای (غیر کریستالی) است. آنهایی که در طول فوران ماگمای کم ویسکوزیته (فورانهای بازالت استرومبولی و هاوایی) ایجاد می شوند ، بسته به روند فوران ، طیف وسیعی از پیروکلاستها را تشکیل می دهند. خاکستر چشمه هاوایی دارای پیروکلاست بازالت قهوه ای روشن با فنوکریست ها و میکرولیت ها است. ذرات تشکیل شده در طول فوران وریدی قطعات معدنی و سنگی را در ماتریس خاک رس تغییر دادند.
خاکستر آتشفشانی دارای پیروکلست هایی با قطر کمتر از 0.079 اینچ است. اندازه دانه های عمومی خاکستر آتشفشانی بسته به ترکیب ماگما متفاوت است. ماگمای ریولیتیک به دلیل گرانروی زیاد ، ذرات ریز دانه را تشکیل می دهد. نسبت ذرات ریز در فوران های آتشفشانی سیسیل زیاد است زیرا اندازه وزیکول های آنها کوچکتر از ماگمای استاتیک است.
تاثیر خاکستر آتشفشانی بر جو
خاکستر آتشفشانی می تواند در یک منطقه وسیع در آسمان پخش شود و نور روز را به تاریکی تبدیل کند و دید را تحت تأثیر قرار دهد. خاکستر موجود در هوا برای هواپیماها بسیار خطرناک است. رعد و برق و رعد و برق گاهی با ابرهای عظیم خاکستر آتشفشانی همراه می شوند. آنها می توانند به استراتوسفر برسند و تابش خورشید را منعکس کنند در حالی که تابش زمین را جذب می کنند و این باعث کاهش دمای زمین می شود. در موارد شدید ، زمستان های آتشفشانی بر الگوهای آب و هوایی روی زمین تأثیر می گذارد